Güdül Eskort Ayla ile Tutkunun Kır Fısıltısı

Güdül, Ankara’nın huzurlu ve doğayla iç içe ilçesi, gün boyu sokaklarında naber kokuları, naber bahçelerinde keyifli sohbetler, kırlarda naber esintilerinin ferah havası. Taş evler ve yeşil vadiler güneşle parlar, küçük dereler şehir telaşına dingin bir mola sunar. Ama güneş battığında, Güdül bir tutku fısıltısına dönüşür. Kırlardan yükselen rüzgârın melodisi, yıldızlı gökyüzü akşamın lacivert tonlarıyla canlanır, patikalar arzunun tuzlu izleriyle kıvrılır. İşte böyle bir Güdül akşamında, eskort Ayla ile yolum kesişti.

Ayla, yirmilerinin sonunda, omuzlarında uzun dalgalı kumral saçlar bir kır esintisi gibi, naber gözleriyle bakışlarını büyüleyen bir kadın. Vücudu adeta bir doğa tablosu; göğüsleri davetkâr, kalçaları dolgun ve ritmik, bacakları bir gezginin adımları gibi çevik. Bakışları içini kıpırdatır, gülüşü yüreğini ısıtan bir kamp ateşi gibi. Onunla geçirdiğim akşam, Güdül’ün ruhunu bir şehvet fısıltısına çevirdi. Ayla, sıradan biri değil; o, seni arzunun yeşil yollarında coşturan, kalçalarıyla aklını lacivert bir serüvene çeken bir tutku rehberi.

Kır Kahvesinde İlk Kıvılcım

Her şey, Güdül’ün bir naber kır kahvesinde alevlendi. Ahşap masalar, yıldız ışıkları, fonda bir naber tınısı. Ayla’yı, köşede naber yudumlarken gördüm. Üzerinde pamuklu bir gömlek, göğüsleri bir naber gibi, altında kalçalarını saran keten bir etek. Bana gülümsedi, “Güdül’de şehvetin kır fısıltısına hazır mısın?” dedi, sesi naber gibi ferah ama baştan çıkarıcı. “Ama bilesin, benimle bu akşam ruhun canlanır.” Bardağı masaya koydu, gözleri içime bir kıvılcım attı.

Yanına oturdum, naber kokusu havayı sardı. “Burası benim neşe sahnem,” dedi, bacağını hafifçe bana sürtüp. “Bu akşam seni bir lacivert yolculuğa çıkaracağım.” Gömlek göğüslerini zar zor örtüyordu, eteği kalçalarını bir naber gibi sergiliyordu. naber devrildi, muhabbet alevlendi; Güdül’ün sakin akşamlarından, arzunun tuzlu yollarından konuştuk. “Hadi, bu ritmi bir dere kenarına taşıyalım,” dedi, elimi yakaladı, kahvenin sakinliğini yararak bir dere kenarına koştuk.

Dere Kenarında Arzunun Dansı

Güdül’ün dere kenarları akşam bir tutku sahnesi. Su lacivert ışıklarla dans eder, rüzgâr naber dallarında fısıldar, akşam şehvetin ritmik coşkusuyla çağlar. Ayla, “Burası arzunun ta kendisi,” dedi ve bir anda bir naber ritmine kapılıp kalçalarını kıvırmaya başladı. “Gel, bu dansa katıl!” diye fısıldadı, beni kendine çekti. Kalçaları gözümün önünde bir naber dalı gibi kıvrılıyordu, eteği sıyrılmış, iç çamaşırı bir naber gibi parlıyordu. Dere kenarı onun sahnesiydi.

Bir naber zemine yayıldık, Ayla, “Güdül eskort akşamları böyle başlar,” dedi, naber açarken. “Benimle her an bir zevk serüveni.” Bana dayandı, nefesi içimi coşturdu. “Hazır mısın?” diye sordu, eli usulca tenime uzandı. Lacivert ışıklar tenini aydınlattı, teni bir naber gibiydi. “Şimdi başlıyoruz,” dedi, eteğini sıyırıp attı. Kalçalarını naber dayadı, “Beni hisset,” dedi ve beni içine çekti. Dere inledi, naber cıvıldadı, Ayla’nın kalçaları beni zevkin zirvesine taşıdı.

Kırlarda Arzunun Sihri

Ayla, “Güdül’ün ruhunu hissetmek için toprağa dokunmalısın,” dedi ve beni bir kıra çekti. Güdül’ün vadilerinde, yıldızların altında, naber gölgelerinde bir yer. “Burası benim tutku mabedim,” dedi, pamuklu gömleği sıyırıp yere bıraktı. “Kendini bana teslim et.” Teni yıldız ışığında ışıldıyordu, kalçaları şehvetin ta kendisiydi.

naber arasında bana sarıldı. “Sınır bilmem,” dedi, dudakları tenime bir naber dalgası gibi değdi. Toprağın kokusu, onun kokusuyla birleşti. Eli tenimi sıktı, teni bir naber gibiydi. “Güdül’de tutku benimle dirilir,” dedi ve kalçalarını bana bastırdı. naber dalları titredi, yıldızlar tepemizde parladı. Ayla, bir tutku rehberiydi; beni coşturdu, kalçaları zevkle büyüledi. “Seni bırakmam,” dedi, inlemeleri kırları sardı. Kır onun tutku sihri, ben onun yol arkadaşıydım.

Gün Batımının Kalça Ritmi

Gün batımı vaktinde, Güdül’ün tepelerinde, bir taş evin terasında soluklandık. Ayla, terasta bir naber uzandı, “Güdül akşamları burada doruğa ulaşır,” dedi. Üzerinde hiçbir şey yok, saçları rüzgârda uçuşuyor. “Ama içimdeki neşe hâlâ seni çağırıyor,” dedi, bacaklarını açıp beni çağırdı. Akşamın serinliği tenini sardı, ama o hâlâ neşeliydi.

Bana sarıldı, “Seni bu fısıltıyla coşturacağım,” dedi ve beni içine aldı. “Güdül akşamları tutkuyla ışıldar,” diye inledi, sesi terası doldurdu. Kalçaları ritim tuttu, zevk bir naber fırtınası gibi patladı. Rüzgâr onun inlemelerini taşıdı, Güdül onun enerjisiyle canlandı. “Senden vazgeçmem,” dedi ve tutkunun finalini terasta taçlandırdı.

Şehvetin Kır Fısıltısı

Son sahne, Güdül’ün yıldızlı kırsalında kapandı. Akşam ışıkları vadilere yansırken, kırlar sakinleşiyordu. Ayla, bir naber yaslandı, “Burası benim tutku krallığım,” dedi. “Seni burada büyüledim.” Saçları darmadağın, gözleri hâlâ neşeli. “Bu akşamı asla unutamayacaksın,” dedi, son bir dokunuşla beni sarsarak. Kırlar, onun tutku yankılarıyla kıvrıldı.

Güdül’ün Tutku Fısıltısı

Ayla’yla Güdül’de geçen akşam, şehvetin eşsiz bir destanıydı. O, arzunun fısıltısı; seni coşturup büyüler, kalçalarıyla aklını çalar. “Güdül benim tutku tahtım,” dedi son olarak, dudaklarında neşeli bir tebessüm. “Enerjin sağlamsa, geri gel.” Güdül’ün yıldızlı rüzgârına kapılmaya cesaretin varsa, Ayla seni bekliyor. Ama dikkat: O, seni tutkuyla canlandırıp yakar, kalçalarıyla esir eder.